\wytrzeszczyć oczy вытаращить глаза
wytrzeszczyć oczy — вы́таращить глаза́+ wybałuszyć
* * *
wytrzeszczony сов.
вы́таращить
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wytrzeszczyć — na coś, na kogoś oczy, gały, ślepia zob. oko 68 … Słownik frazeologiczny
wytrzeszczać — Wytrzeszczyć na coś, na kogoś oczy, gały, ślepia zob. oko 68 … Słownik frazeologiczny
таращить — вытаращить (глаза). До сих пор не получило убедительной этимологии. Сравнения с торощиться хлопотать , польск. troska забота , troszczyc się заботиться (Торбьёрнссон 2, 86) или с польск. wytrzeszczyc осzу вытаращить глаза , чеш. vytřeštiti оči … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
wytrzeszczać — ndk I, wytrzeszczaćam, wytrzeszczaćasz, wytrzeszczaćają, wytrzeszczaćaj, wytrzeszczaćał, wytrzeszczaćany wytrzeszczyć dk VIb, wytrzeszczaćczę, wytrzeszczaćczysz, wytrzeszczaćtrzeszcz, wytrzeszczaćczył, wytrzeszczaćczony, pot. tylko w połączeniu:… … Słownik języka polskiego
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
